تکیه گاهی ست که بهشت زیر پایش نیست...

اما همیشه به جرم پدر بودن باید ایستادگی کند و با وجود همه مشکلات به تو لبخند بزند تا دلگرم شوی ...

اگر بدانی چه کسی گشتی زندگی را از میان موج های سهمگین روزگار به ساحل آرام رویاهایت رسانده است ...

پدرت را میپرستیدی ...

نوشته شده در جمعه 95/8/14ساعت 9:33 عصر توسط سیما شیوندی نظرات ( ) | |